Ik loop niet in het stramien.
Ik conformeer mij niet aan maatstaven.

Ik volg niet de norm.

Ik doe niet zoals het geacht wordt of zoals het hoort.

Ik leef mijn leven, ik volg mijn richting.

Ik laat los van wat niet past of wat niet lekker voelt.

Ik doe niet mee aan regels of stellingen.

Ik distantieer mij van wat collectief is afgesproken.

Ik voed mij met datgene dat voor mij in het moment goed voelt , wat het ook mag zijn.

Ik volg geen regels of strategieën omdat dit de manier zou moeten zijn om je doelen te bereiken, ik volg dat wat in  mij opkomt in het moment, vanuit het gefluister dat ik hoor vanuit de rust en stilte.

Ik ga niet mee in gesprekken over thema’s waar ik niets mee heb, ik ben daar niet beschikbaar voor.

Ik creëer mijn eigen realiteit en ik bepaal zelf wat ik toelaat in mijn realiteit

Ook als dit niet conform de menigte is, niet conform het collectief, niet conform de realiteit van wat ik op dat moment zie, ook dan weet ik dat ik er nog steeds niet in mee hoef te gaan.

Daar komt hij weer……………..
Hoe vaak heb ik in mijn leven niet gehoord dat ik naïef ben, dat ik te goed ben voor deze wereld, dat ik een “traumtänzer” ben, dat ik toch echt wel hier op aarde leef, dat ik niet moet denken dat ik alles goed kan maken met een bloemetje.
Hoe vaak gingen mensen niet tegen mij in omdat ze vonden dat ik in een onrealistische droomleven leef.

Hoe vaak begrijpen mensen mijn visie op het leven niet.

Zitten zij nog in het stramien?

Zitten zij nog in hun keurslijf?

Zitten zij nog in hun beperkende verhalen?

Het maakt niet uit, ieder heeft zijn eigen realiteit en iedere realiteit is er een en ik , ik weet dat ik mijn realiteit bewust blijf kiezen, los van alles dat er om mij heen gebeurd.

Negeer ik de werkelijkheid?
Nee, ik voed alleen  datgene wat ik  in mijn werkelijkheid wil en negeer dat gene dat ik niet wens.

En zo……………………….ja zo heb ik mijn droomleven gecreëerd.

En zo……………………….ja zo werkt het door op iedereen om mij heen.

En zo……………………….ja zo voel ik mij gelukkiger dan ooit, rijker dat weleer, fitter dan in mijn jonge jaren en loop ik 98% van de dag met een grote glimlach op mijn gezicht, een glimlach gevuld van dankbaarheid .

Daar waar ik vroeger nog kon twijfelen aan mijzelf of dat wat ik voel wel het juiste is terwijl zoveel mensen anders beweren, daar sta ik nu volledig achter mijzelf en ben ik trots en dankbaar dat ik mijn leven invul en zie zoals ik mij dat in mijn mooiste dromen kan voorstellen.

En al die andere mensen?
Ik hou van ze allemaal , want wat zij deden is alleen maar de twijfel die nog in mij zat weerspiegelen.

Loop jij nog in het stramien?
Volg jij nog onbewust aangenomen verhalen?
Conformeer jij je nog aan bepaalde opvattingen en gemaakte regels?

Volg jij nog de standaard of de norm?

Zeg niet te snel nee, want zonder dat je het weet spelen daar op bepaalde deelgebieden in je leven nog heel veel verhalen mee die jouw realiteit voeden terwijl je eigenlijk anders zou willen.

En als je nu zegt, Lydia je hebt gelijk, neem dan eens iets meer de rol van observeerder aan.

Wordt eens wat stiller en luister.
Verbindt jezelf eens iets vaker met de stilte en het moment en kijk.

Neem eens iets vaker afstand van de situatie en kijk dan van een afstandje.

Voedt eens iets meer jezelf ipv van met die ander bezig te zijn.

Zorg eens wat meer voor jou ipv te zorgen voor alles en iedereen om jou heen.

Kun je hier iets mee?
Laat het mij gerust weten.

In liefde van mij voor jou.

Puur Lydia ( wie dat ook mag zijn 😉 )